Morgen wordt vandaag

Een goed gedetailleerd, spannend geschreven boek. Ik waande me helemaal in de omgeving en de situatie van de hoofdpersoon. In een paar dagen dit boek uitgelezen. Dit is een boek dat je amper weg kan leggen, maar als je naar de klok kijkt weet je dat het moet en je de volgende morgen gelukkig weer verder kan. Love it! Kan niet wachten op een vervolg!

Geschreven bij Morgen wordt vandaag

Sara Schouten is 17 jaar en leeft sinds haar vierde in een internaat, zoals voor alle kinderen in dit land gewoon is. Haar ouders heeft ze voor het laatst gezien toen ze 6 jaar oud was. In het land waar Sara woont worden de kinderen niet door de ouders opgevoed, maar in een internaat waar de kinderen onder een streng regime staan.
Tijdens een brand ontsnapt Sara maar omdat ze nog geen 18 is mag ze niet buiten het internaat zijn. Als je de tijd in het internaat tot aan je 18e op goede wijze volbrengt krijg je een persoonsbewijs zodat je kan gaan werken en dergelijke. Zonder dit persoonsbewijs wordt je verstoten. Met wat hulp krijgt Sara toch een persoonsbewijs en wordt als een 18-jarige gezien. Sara heeft een missie en dat is zoveel mogelijk geld te verdienen en haar broer te gaan zoeken. Mark, haar twee jaar oudere broer, heeft ze niet meer gezien sinds haar vierde en het enige dat ze wil is hem weer terugvinden. Maar het wordt al snel duidelijk dat ze hiervoor vele offers zal moeten brengen.‘In het land staan partijleden en regeringsmedewerkers boven de wet. Naar gewone burgers wordt een stuk minder geluisterd dan naar deze elite.’

Vanuit het perspectief van Sara wordt Morgen wordt vandaag verteld. Wat mij als eerste opviel zijn in het begin de korte zinnen die op mij wat monotoon overkomen. Het is alsof er een verhaaltje opgedreund wordt maar het wordt al snel een meer vloeiend geheel. Ook opvallend is dat op een gegeven moment het woordje ‘sowieso’ behoorlijk vaak voorkomt, als een soort stopwoordje. Daarentegen heb ik met veel enthousiasme dit boek gelezen en er ook daadwerkelijk van genoten. Inhoudelijk zit het prima in elkaar, het wordt op vlotte wijze verteld en het verhaal bevat een goede dosis spanning. Ik had al gauw een zwak voor Sara en leefde helemaal met haar mee. Ze ontmoet Luuk, een jongen die niet zo’n goede reputatie heeft. Dit omdat hij vecht voor de mensen die verstoten zijn en lijnrecht tegenover de politiemacht staat. Ze wordt verliefd op hem en haar tot nu toe redelijk veilige wereld wordt al snel onveilig.

‘Het is nog een grote vraag wat er allemaal op mij af gaat komen en wie weet krijg ik straks spijt van mijn keuze.‘

Morgen wordt vandaag heeft mij doen denken aan de serie De Test Trilogie van Joelle Charbonneau.
Maar ook, als ik las over het strenge regime, gingen mijn gedachten een beetje naar De Tweede Wereldoorlog. Een avondklok, continu controles van persoonsbewijzen en dergelijke doen denken aan toen ons land bezet was door de Duitsers. Morgen wordt vandaag is een Young Adult verhaal met hoog fantasy gehalte. De cover is prachtig maar als ik eerlijk ben, geeft de cover mij een andere verwachting over dit verhaal.
Niettemin is het een heerlijk verhaal om te lezen en als het einde nadert ben ik ietwat teleurgesteld. In goede zin welteverstaan. Het verhaal heeft een open einde en ik wil zo graag weten hoe het verder gaat. Ik zal nog veel geduld moeten hebben want het volgende deel wordt pas volgend jaar verwacht.
Een debuut waar nog wat puntjes op de i moeten worden gezet, maar de auteur heeft genoeg in haar mars en mijn verwachting is dat dit meer zichtbaar zal worden in het volgende deel.

Als je een fan bent van The Hunger Games, dan is dit zeker en vast een boek naar jouw smaak!

Morgen wordt vandaag vertelt het verhaal van de 17-jarige Sara, die na een brand in het strenge internaat waar ze werd opgevoed, op vrije voeten is. ‘Leuk’ zou je denken, maar niets is minder waar, want zonder persoonsbewijs geraak je nergens en je krijgt pas een persoonsbewijs vanaf je de leeftijd van 18 bereikt hebt.
Gelukkig komt ze op haar pad een dame tegen die haar verder wil helpen maar daar horen wel enkele leugentjes bij. Niets waar Sara niet mee om kan. Samen ondernemen ze een tocht naar een groter dorp, waar Sara een baantje als huishoudhulp en een persoonsbewijs te pakken weet te krijgen. Ze maakt voor het eerst in haar leven ook echt vrienden en wordt ook verliefd. Helaas is dit alles niet volledig zonder gevaar. Zeker niet als de zeer invloedrijke bazin van Sara haar ware gezicht laat zien en hiermee Sara’s plannen compleet in de war gooit.

Ik was zeer aangenaam verrast door dit boek. De titel sprak me niet meteen aan, maar de achterflap van het boek maakt meteen veel goed en spreekt aan tot lezen. En dat moet je zeker doen want het verhaal houdt je vast van begin tot einde. Als ik niet af en toe ook nog tijd moet maken voor het echte leven, zou ik het boek in één ruk hebben uitgelezen.
In het begin van het boek schrijft Ruth mijns inziens niet zo heel vlot. Ze gebruikt vrij korte zinnen, waardoor het lijkt alsof ze zelf nog een beetje op ontdekkingsreis is naar haar eigen schrijfstijl. Langzaam maar zeker verandert dit en leest alles heel goed weg.
In het boek merk je wel dat er bepaalde elementen zeer goed gelijken op The Hunger Games, maar dit is niet storend in het verhaal en het maakt het juist heel leuk want hoewel sommige dingen wel een belletje doen rinkelen, is het toch veelal erg uniek en vernieuwend.
Ik kijk alvast uit naar een vervolg!

Vanaf begin tot het eind waan je jezelf midden in het verhaal en daarbij ook in een andere wereld. Het boek legt niet makkelijk weg, maar als je het toch doet, zit je het moment dat je het weer oppakt in het verhaal. Hoofdpersoon Sara ontdekt in de zoektocht naar haar broer hoe de wereld buiten het internaat werkelijk in elkaar zit, en komt hierdoor in benarde situaties terecht waar ze zich weer uit moet redden.

Het verhaal begint met de 17 jarige Sara, die in een internaat woont. In dit internaat zijn ze ontzettend streng. Ze worden als het ware klaargestoomd voor de echte wereld. Maar Sara’s echte wereld is heel anders dan de wereld zoals wij die kennen. Overal loopt politie op straat en ze kunnen je ieder moment vragen om je te legitimeren. Kan je dat niet, wordt je verstoten en heb je geen goede toekomst. Sara besluit het zware leven in het internaat nog even vol te houden. Ze hoeft namelijk niet heel lang meer en dan is ze 18. Dan mag ze eindelijk weg. Zelfs als je je aan alle regels houdt, zijn er begeleiders die straf op leggen, gewoon omdat ze het kunnen. Het is er erg zwaar. Contact met andere is nauwelijks mogelijk. Alles wordt in de gaten gehouden. Maar Sara houdt vol. Zodra ze 18 is gaat ze op zoek naar Mark, haar broer.

Iedere avond schrijft ze een brief naar hem. Echt versturen kan ze het natuurlijk niet, want ze weet niet waar hij is, maar toch voelt het een beetje alsof ze het hem verteld. Wanneer ze na een lange nacht piekeren eindelijk in slaap valt breekt er paniek uit in de gang. Voorzichtig staat Sara op om te luisteren. Ze durft niet te gaan kijken. Als je op de gang komt nadat het licht uit is volgt straf. Maar wat moet ze dan doen. Even staat ze aan de grond genageld, moet ze gaan kijken? Ineens roept iemand BRAND!! En Sara schrikt, heeft ze dat goed gehoord? Voor ze daadwerkelijk in de gaten heeft wat er echt gaande is besluit ze om niet de gang op te gaan maar om uit het raam te klimmen.
Met niets anders dan haar pyjama aan en het kistje met de brieven aan Mark klimt ze het raam uit. Niemand lijkt haar te hebben opgemerkt. Ze zou zomaar kunnen weglopen en niemand die haar zou zien. Wacht eens even, niemand zou het dus merken als ik weg zou lopen? Herhaalt ze tegen zichzelf. En ze besluit zich om te draaien en door te lopen. Weg, heel ver weg van dit vervelende instituut, op zoek naar haar broer.

Na een hele lange tijd gelopen te hebben brengt ze de nacht in de open lucht door. Half verkrampt en met een knorrende maag loopt ze verder. Wanneer ze een dorpje bereikt hoopt ze dan ook dat ze snel ergens wat kan eten.

Gelukkig heeft ze een tijdelijk plekje als onderkomen gevonden. Terwijl ze bij komt van haar uitputtende tocht valt haar oog op de kranten verzameling. Ze is nieuwsgierig of er iets over de brand of misschien wel haar ontsnapping in staat. Ze snapt het dan ook niet wanneer ze leest dat het instituut is opgeheven. Het instituut bestaat niet meer? Wat is er dan met alle andere kinderen gebeurd? Zijn ze ergens anders heen gebracht?

Terwijl ze niet weet wat ze moet denken van het krantenartikel besluit ze op zoek te gaan naar een baan. Dat is de enigste manier om geld te verdienen om bij haar broer te komen. Maar gaat haar dit lukken? Nu dat ze in de echte wereld is, leek het instituut zoveel makkelijker.

Toen ik begon met lezen vond ik meteen dat Sara in zo’n rotte wereld leefde dat ik het knap vond dat ze de hoop op haar broer te vinden niet opgaf maar als kracht gebruikte om door te gaan. Het is mij alleen nog niet helemaal duidelijk wat De Partij is en wat zij precies doen. Het lijkt op een soort regering maar dan toch anders. Ik ben hier erg nieuwsgierig naar. Na haar ontsnapping valt je van de ene verbazing in de andere. Sara krijgt zoveel te voorduren en toch geeft ze niet op. Haar karakter is zo goed neergezet dat je je helemaal in haar kan inleven. Ik zag de politie gewoon door de straten lopen. En de angst op de gezichten van de mensen was gewoon voelbaar.
Ik baalde dan ook heel erg dat het boek een open einde heeft. Ik hoop maar dat er nog een volgend deel komt want ik wil ontzettend graag weten hoe het Sara verder afgaat in deze vreemde strenge wereld.